ارزیابی کارایی روش های مختلف تجربی برآورد فرسایش و رسوب با مقادیر مشاهده ای (مطالعه موردی: حوضه آبخیز بابلرود، استان مازندران)

در این تحقیق که در حوضه آبخیز بابلرود انجام پذیرفت، 7 مدل mpsiac، epm، فورنیه، داگلاس، کرک بای، ژئومرفولوژی و هیدروفیزیکی که در بیشتر تحقیقات پیشین به صورت یکجا بررسی و مقایسه نشده است، با هدف تعیین مناسب ترین مدل برای برآورد فرسایش و رسوب مورد بررسی قرار گرفتند. سپس از خروجی هر مدل یک نقشه پهنه-بندی شدت فرسایش در محیطgis تهیه گردید. مقادیر رسوب برآورد شده و مشاهده ای (آمار 43 ساله ایستگاه قران تالار) با استفاده از معیارهای آماری اختلاف مطلق و نسبی و همچنین ضریب همبستگی با یکدیگر مقایسه شدند. در زیرحوضه های آذر رود و اراضی پست مدل mpsiac، در زیرحوضه های کارسنگ و اسکلیم مدل ژئومرفولوژی و در زیرحوضه بابلک مدل epm دارای دقت و کارایی قابل ملاحظه ای نسبت به سایر مدل ها می باشند. بطورکلی با بررسی نتایج و با توجه به مقدار رسوب مشاهده ای در کل حوضه، مدل mpsiac با اختلاف نسبی 932/7 درصد (896/76659 تن در سال) و ضریب همبستگی 86/0 مناسب ترین مدل برای تخمین میزان فرسایش و تولید رسوب در حوضه آبخیز بابلرود شناخته شد.